De Protestantse Gemeente Zwartemeer is onderdeel van de Protestantse Kerk in Nederland, de PKN. De PKN is deel van de wereldwijde gemeenschap waarin mensen het goede nieuws van Gods liefde horen en delen.

In de Protestantse Kerk en dus ook in de kerken in Zwartemeer komen mensen samen rond het evangelie van Jezus Christus. Samenleven in geloof, hoop en liefde vertaalt zich ook in maatschappelijke betrokkenheid, zoals via de Voedselbank. 

De Protestantse Kerk verwoordt wat zij ziet als haar roeping, identiteit en toekomst - in geloofsbelijdenis, kerkorde en in visienota.​

Visienota 'Hartslag van het leven'  

Het is een voorrecht om te geloven en bij de kerk te horen. Geloof opent de ogen voor wat we zelf niet bedenken en zelf niet maken. Het opent ons voor wat ons begrip te boven gaat en God ons in Zijn goedheid wil geven. We leren erdoor te leven onder de open hemel van Gods liefde. In de kerk worden we ingewijd in het leven met God. De kerk is meer dan alleen maar een menselijke vereniging. De kerk bestaat bij de gratie van Jezus. Hij leeft en Hij geeft leven. Hij is geen idee van vroeger, maar een werkelijkheid hier en nu. Waar twee of drie in Zijn naam samenkomen, is Hij zelf in hun midden. Daar is kerk.

Weg van geloof

Ook vandaag gaan wereldwijd velen de weg van het geloof. Mannen en vrouwen, ouderen en jongeren beleven de vreugde van het evangelie. Ook vandaag leeft de kerk. Dat geldt ook voor de Protestantse Kerk in Nederland en de Protestantse Gemeente van Zwartemeer. Landelijk komen op zondag in de PKN zo’n 1800 gemeenten mensen bijeen om de lofzang te zingen op Gods liefde. Er worden mensen gedoopt. Leden van alle leeftijden beleven en belijden hun geloof en ontmoeten broeders en zusters in de naam van de Heer.

Jezusbeweging

De eerste christenen kwamen samen op de eerste dag van de week, de dag van de opstanding van Jezus. De dood van Jezus leek het einde van de ‘Jezusbeweging’. Was het toen al einde verhaal en einde van de kerk? Het antwoord van God op deze dood was de opstanding. Dat maakte alles anders. Dat gaf grond onder de voeten. De eerste christenen haalden het geloof niet uit hun eigen tenen. Er kwam iets op hen af, er kwam iemand naar hen toe. Ze kwamen niet samen om de stukjes bij elkaar te leggen van wat ze nog geloofden. Het draaide om Jezus Christus die in hun midden was en zei: ‘Vrede zij jullie.’

Leven van genade

Zo is het nog steeds. Het gaat niet om wat wij nog geloven of wat wij niet meer geloven. Het gaat om wat ons wordt geschonken: het leven dat ons wordt gegeven, verzoening die ons wordt aangereikt, God zelf. We leven van genade. Niet wat iemand bedacht of gepresteerd heeft, geeft de doorslag. Maar wat ons als pure verrassing in Jezus wordt geschonken. 

Getuige